Με τη νέα μανία που έχει καταλάβει τους τηλεοπτικούς παραγωγούς, τις mini series, έχουμε γίνει θεατές αριστουργημάτων τον τελευταίο χρόνο, όπως ήταν το 11.22.63, το Night Manager και άλλα. Είναι λοιπόν αναπόφευκτο να δούμε και λιγότερο καλές mini series.
Μια τέτοια-επιεικέστατα- λιγότερο καλή σειρά είναι το night of, η παραγωγή του HBO που βγήκε στον αέρα τον προηγούμενο μήνα. Πρόκειται για την εξιστόρηση της περιπέτειας του Nasir Khan (Riz Ahmed), ενός νεαρού μουσουλμάνου φοιτητή από το Manhattan, ο οποίος μετά από ένα one-night stand με μια μυστηριώδη νεαρή κοπέλα, ξυπνά και τη βρίσκει νεκρή.
Από εκεί και στο εξής, ξεκινά η πραγματική περιπέτεια του πρωταγωνιστή, ο οποίος περνά ένα διάστημα στη φυλακή, γνωρίζοντας έτσι έναν κόσμο με τον οποίο δεν είχε καμμία σχέση πρωτύτερα. Παράλληλα, παρακολουθούμε και τον αγώνα των δικηγόρων του να συγκεντρώσουν στοιχεία για την αθώωσή του, παρότι τα γεγονότα και οι αποδείξεις δείχνουν να στρέφονται εναντίον του.
Το γεγονός που με εκνεύρισε αφάνταστα με τη σειρά, είναι πως ενώ δείχνει ότι πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να αποδειχτεί αριστούργημα και χρησιμοποιεί τις ανατροπές για να χτίσει ένταση, αυτές είναι κατά κύριο λόγο κενές περιεχομένου. Γίνεται η μία ανατροπή, στη συνέχεια η σειρά επιδίδεται σε ένα ανώφελο τσούκου-τσούκου μπόλ, για να σου πετάξει μετά από κάνα εικοσάλεπτο-μισάωρο την επόμενη ανατροπή, αν παρακολουθείς ακόμη και δε σε πήρε ο ύπνος. Και όταν γίνει αυτή η ανατροπή, πάλι τελικά δεν εμφανίζεται καμμία πρόοδος.
Επίσης, βρήκα απίστευτα απογοητευτικό το γεγονός είναι πως η σειρά- πλήν του δικαστικού περιεχομένου- ασχολείται με ενδιαφέροντα θέματα, όπως η παραμονή ενός νεαρού φοιτητή, ξένου με το χώρο, στη φυλακή και πως συνηθίζει στη ζωή εκεί. Επίσης, μας μιλά για την αντιμετώπιση των γηγενών μουσουλμάνων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα στον μετά την 11η Σεπτεμβρίου κόσμο. Και πάλι όμως, τα θέματα αντιμετωπίζονται επιδερμικά και πρόχειρα.
Επίσης, πρέπει να πω πως το φινάλε ήταν από τα πιο ασαφή και αδιάφορα που έχω δει ποτέ. Δε μπαίνω σε λεπτομέρειες για ευνόητους λόγους, αλλά πραγματικά έριξε τη σειρά ακόμα περισσότερο στην εκτίμησή μου.
Από τα λίγα θετικά που βρήκα είναι οι καλές (συνολικά) ερμηνείες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και 2 πολύ καλές. Η προσπάθεια του νεαρού Riz Ahmed είναι αξιέπαινη στο ρόλο του πρωταγωνιστή και αξίζει να αναφερθεί. Η ερμηνεία που θα σταθώ όμως είναι αυτή του John Turturro, στο ρόλο του δικηγόρου του Naz Khan, John Stone. Ο ρόλος που παραλίγο να σώσει ολόκληρη τη σειρά, είναι ένας εύστροφος αλλά λίγο έως πολύ αποτυχημένος δικηγόρος, αποτυχημένος πατέρας και σύζυγος, ο οποίος εκτός των άλλων υποφέρει κι από έκζεμα, αποτρέποντάς τον από το να φορέσει ακόμη και παπούτσια. Ο ρόλος του μας δείχνει το Γολγοθά που τραβά ένας άνθρωπος που υποφέρει από μια τέτοια πάθηση και πως τον αντιμετωπίζει ο περίγυρός του, οι πελάτες του και οι συνάδελφοί του. Παρά την πάρα πολύ καλή προσπάθεια του ηθοποιού, το Βατερλώ δεν απεφεύχθη.
Γενικώς, η μόδα με τις σειρές δικαστικού περιεχομένου μας έχει δώσει πολύ καλές δουλειές τα τελευταία χρόνια, με το How to get away with Murder και το People Against OJ Simpson: American Crime Story, ακολουθώντας το πετυχημένο μοτίβο των Law & Order και Suits. Το μοτίβο αναμένεται να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια και πιστεύω ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες δουλειές από το Night Of, το οποίο , για μένα τουλάχιστον, ήταν μία μεγάλη απογοήτευση.
