Μέχρι και σήμερα το μεσημέρι έκανα μια βουτιά στη νεότητα μου. Τι εννοώ; Πήγα sto Punk φεστιβάλ της Βεργίνας στο γειτονικό μας νομό, εκεί αντιμετώπισα μια περίεργη κατάσταση, μια κατάσταση όπου η προσωπικότητα μου διχάστηκε. Από τη μια ήταν η ώριμη εκδοχή του εαυτού μου και από την άλλη ο έφηβος Pontikis που γουστάρει να φωνάζει “ΠΑΙΧΤΕ ΠΑΝΚ ΡΕΕΕΕ”. Αυτές οι 2 προσωπικότητες μου κατά τη διάρκεια της μονοήμερης (δυστυχώς ή ευτυχώς λόγω υποχρεώσεων) διαμονής συγκρούστηκαν τρομερά έντονα. Θα σας δώσω να καταλάβετε αναλύοντας τα του φεστιβάλ
Τοποθεσία:
Ώριμος Pontikis:
Το φεστιβάλ έγινε σε ένα πολύ ωραίο μέρος, τα Πλατανάκια. Η τοποθεσία είναι γεμάτη δέντρα, η σκηνή ξεπροβάλει κάπου μέσα στη φύση και υπάρχει ένα ποτάμακι το οποίο, μαζί με κάποια γεφυράκια συνθέτουν ένα πολύ όμορφο σκηνικό. Τα μόνα αρνητικά, ότι το parking είναι σε ένα σημείο με καθόλου σκιά, με αποτέλεσμα όταν μπαίνεις στο αμάξι να νιώθεις λες και μπαίνεις σε φούρνο, και ότι αν δεν πας νωρίς δε βρίσκεις εύκολα να στήσεις σκηνή μιας και το μέρος δεν είναι απέραντο.
Έφηβος Pontikis:
Καλά νταξ όμορφα ήταν αλλά για το Punk ήρθαμε όχι για τουρισμό.
Στήσιμο:
Ώριμος Pontikis:
Στο φεστιβάλ μπορούσες να πάρεις καφέδες, μπύρες και ισοτονικά για να αντέχεις πάμφθηνα, όπως και σε κάθε αυτοοργανωμένο φεστιβάλ και εννοείται το κρέας ήταν άφθονο με μεγάλες ποσότητες από σουβλάκια, μπιφτέκια κτλ. Ο ήχος ήταν όπως έπρεπε και η σκηνή μια χαρά.
Έφηβος Pontikis:
Αφού είχε μπύρες και κρέατα μια χαρά όλα.
Μπάντες:
Ώριμος Pontikis:
H εμφάνιση των Ομίχλη ήταν μια βουτιά στην εφηβεία μου, βρέθηκα να τραγουδάω τα τραγούδια τους και να φέρομαι σαν παλαβός, γενικά ήταν τρομεροί. Τα Αρνάκια αν και ήταν καλοί έπαιξαν λίγο και οι Αγόρια στον ήλιο αποτέλεσαν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Όσων αφορά τους Disorder τώρα, οι τύποι χρίζουν ψυχιατρικής ανάλυσης… είναι να τους πάρεις και να τους μελετήσεις. Τρομεροί, κεφάτοι και έδειξαν και αυτοί με τη σειρά τους ότι οι μπάντες που έρχονται από το ξενέρωτο και αποστειρωμένο εξωτερικό στην Ελλάδα κάνουν μια βουτιά στις βρώμικες εποχές του 80′ και του 90′, πράγμα που τους εξιτάρει και δίνουν πάνω από το 100%. Οι Ουστ επίσης πολύ καλοί και οι υπόλοιπες μπάντες είτε δε δέχτηκαν θερμή υποδοχή από το κοινό, είτε έπαιξαν λες και κάναν αγκαρία. Εξαίρεση αποτελούν οι μπάντες που βγήκαν μετά τους Ουστ οι οποίες αν και δεν είναι του γούστου μου έπαιξαν δυνατά… αλλά ναι … δεν έχω όρεξη μετά από μια πολύ κουραστική μέρα να ακούω μέχρι τις 6 το πρωί Grindcore…. Α και κρίμα που άλλαξαν μέρα τους Γκούλαγκ, θα ήθελα πολύ να τους ξαναδώ live.
Έφηβος Pontikis:
PUNK! ΒΙΑ! ΧΑΟΣ! ΑΝΑΡΧΙΑ!!! Οι Ομίχλη και οι Disorder έσπειραν και οι υπόλοιποι γ%$%αν! Μόνο ΠΑΝΚ, ξύλο, τραγούδι, κρέας και μπύρες!!!
Κόσμος:
Ώριμος Pontikis:
Αν και λιγότερος από τις άλλες χρονιές (όπως μας είπαν τα παιδιά της διοργάνωσης) ο κόσμος ήταν πάρα πολύ θερμός με σκηνές “απείρου κάλους” να εκτυλίσσονται που και που. Κάποιοι βέβαια από το πολύ ποτό ξέφυγαν και σε πολλές περιπτώσεις είτε παραλίγο να κάνουν κακό στον εαυτό τους είτε δεν έδειξαν κανένα σεβασμό στους υπόλοιπους… ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΑ LIVE ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ!!! Επίσης με χάλασε που ενώ είχε παντού σακούλες κρεμασμένες για να πετάξεις τα σκουπίδια σου, πάρα πολλοί τα έριχναν όπου έβρισκαν χωρίς να τους νοιάζει ότι βρίσκονται μέσα σε ένα δάσος. Τι περιμένετε να γίνει δηλαδή ρε παιδιά; Να ρθουν τα πουλάκια και τα τζιτζίκια να μαζέψουν τα άδεια κουτάκια μπύρας σας; ΣΟΥΡΩΒΛΑΚΕΣ Α ΣΟΥΡΩΒΛΑΚΕΣ!
Έφηβος Pontikis:
Δεν περίμενα κάτι λιγότερο. Απλά ΧΑΜΟΣ!!! Κάτι λιγότερο θα ταν απογοήτευση!
Κατά τη διάρκεια της διαμονής μου αυτές οι δύο προσωπικότητες μου, έπαιρναν τον έλεγχο του εαυτού μου εναλλάξ και το αποτέλεσμα ήταν ότι πέρασα πάρα πολύ καλά (παρά τη γκρίνια που έβγαλε ώρες ώρες ο “ώριμος Pontikis”). Προτείνω σε όλους τους λάτρεις του είδους (κάθε ηλικίας) να πάνε στο επόμενο Texas Zulu και δε θα το μετανιώσουν.
