Ωραία πραματάκια είδαμε στο προηγούμενο επεισόδιο των Vikings και έτσι με ήρθε να γράψω για τους συμπρωταγωνιστές των Vikings. Την άλλη ομάδα ας πούμε του El Clasico της Βόρειας Ευρώπης του Μεσαίωνα. Τους Σάξωνες.
Οι Σάξωνες ήταν Γερμανικές και Δανέζικες φυλές (ναι ήταν οι παππούδες των Βίκινγκς και λατρεύανε τους ίδιους θεούς πριν γίνουν Χριστιανοί) που ενώθηκαν και μετανάστευσαν μαζικά στη Ρωμαιοκρατούμενη Βρετανία τον 5ο αιώνα μ.χ. Αρχικά ηττήθηκαν από τους Ρωμαίους και τους Βρετανούς συμμάχους τους. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν πολλούς από αυτούς, μετά τη μεταξύ τους σύγκρουση, ως μισθοφόρους. Στην πορεία οι Ρωμαίοι εγκατέλειψαν τη Βρετανία και αυτοί εγκαταστάθηκαν σφαγιάζοντας όλο τον Κέλτικο πληθυσμό που ζούσε στα όρια της σημερινής Αγγλίας. Μιλάμε για γενοκτονία τύφλα να χουν οι ναζί ναουμ.
Δημιούργησαν μικρά βασίλεια τα οποία ζούσαν ειρηνικά, τη Νορθούμπρια, τη Μέρσια, της Ανατολική Αγγλία, το Έσσεξ, το Κεντ, το Σάσεξ και το Ουέσεξ. Στρατό ουσιαστικά δεν είχανε αλλά το κάθε βασίλειο είχε μια μικρή «αστυνομική δύναμη» η οποία υπήρχε μόνο για τη διατήρηση της τάξης. Σε περίπτωση πολέμου, όπως έγινε τον 7ο αιώνα μεταξύ Μέρσια και Νορθούμπρια, όλοι οι άντρες που ήταν ικανοί να φέρουν όπλα έπρεπε να καταταγούν.
Ο 8ος αιώνας ήταν ένας πολύ ειρηνικός αιώνας για τους Σάξωνες ο οποίος ονομάστηκε «χρυσός», λόγω της ευημερίας και της ειρήνης. Όλα όμως άλλαξαν όταν Νορβηγοί και Δανοί άρχισαν να κάνουν επιδρομές στις ακτές τους. Αρχικά στόχοι τους ήταν μοναστήρια και μικρά χωριά αλλά στην πορεία όλο και μεγαλύτερες ομάδες εμφανίστηκαν αρχίζοντας επιθέσεις και σε μικρές πόλεις. Οι Σάξωνες ήταν τελείως απροετοίμαστοι για κάτι τέτοιο μην έχοντας τακτικό στρατό να τους αντιμετωπίσουν.
Στην πορεία όμως δημιούργησαν και στρατό και στόλο. Ο στρατός και ο στόλος τους αποτελείται από άριστους επαγγελματίες στρατιώτες, τους Χούσκλαρς και κατ’ επέκταση από αγρότες που απλά τον συμπλήρωναν σε περιπτώσεις κρίσης. Έτσι οι Σάξωνες κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τις εισβολές των Βίκινγκς με τεράστια επιτυχία. Μέχρι και ο μυθικός Βίκινγκς βασιλειάς Ράγκναρ ηττήθηκε κατά κράτος σε μάχη εναντίον του βασιλιά Έλα της Νορθούμπρια (αντίθετα με αυτά που βλέπουμε στην αγαπημένη μας σειρά… συγγνώμη λάτρεις των Βίκινγκς αλλά η ιστορία άλλα έγραψε) και εκτελέστηκε.
Μετά την εκτέλεση του Ράγκναρ δέχτηκαν την επίθεση της «μεγάλης στρατιάς των απίστων», Δανών, Σουηδών, Νορβηγών και Ρως που έφτασαν στην Αγγλία για να την καταστρέψουν ως αντίποινα για την εκτέλεση του Ράγκναρ. Οι Βίκινγκς όντας τραγικά περισσότεροι και με αρχηγούς τους γιους του Ράγκναρ κατάφεραν να νικήσουν ή να κατακτήσουν όλα τα βασίλεια της Αγγλίας εκτός του Ουέσεξ. Το Ουέσεξ δε μασούσε παιδιά.
Όταν οι μεγάλη στρατιά εισέβαλε στο Ουέσεξ αντιμετώπισε τρομερή αντίσταση από τους βασιλιάδες Έκμπερτ, Έθελγουλφ, Έθελρεντ και Άλφρεντ. Χάνοντας σημαντικές μάχες μάλιστα από τους Έκμπετ, Έθελρεντ και Άλφρεντ. Με σημαντικότερη την ήττα στο Έντιγκντον, όπου οι Σάξωνες πήραν για τα καλά των αέρα των Βίκινγκς. Στη συνέχεια έφτιαξαν ξανά στόλο, όπου κατέστρεψε τους Βίκινγκς και στη θάλασσα, ενώ με διάφορα τεχνάσματα και τακτικές αχρήστευσαν την παράταξη μάχης των αντιπάλων τους, το θρυλικό τοίχος από ασπίδες των Βίκινγκς.
Μην μπορώντας να καταλάβουν το Ουέσεξ οι Βίκιγνκς έχασαν πολλά εδάφη και περιορίστηκαν σε κάποια εδάφη της Νορθούμπρια και της Ανατολικής Αγγλίας. Υπό το Βασιλειά Άλφρεντ του Ουέσεξ οι Σάξωνες άρχισαν να ενώνουν την Αγγλία σε ένα κράτος και με αρχηγό στην πορεία το βασιλιά Άθελσταν… κάτσε κάτσε θα το πω στα αγγλικά γιατί ακούγεται πιο γαμάτο… τον Peacemaker ανακατέλαβαν τα τελευταία εδάφη που κρατούσαν οι Βίκινγκς στην Αγγλία (με εξαίρεση κάποια νησάκια γύρω από την ηπειρωτική χώρα).
Οι Βίκινγκς προφανώς δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη, γύρισαν ξανά στην Αγγλία το 1014 και κατέλαβαν ξανά μεγάλα κομμάτια της χώρας, αλλά ηττήθηκαν στην πορεία ξανά από τους βασιλιάδες Έθελρεντ το 2ο και Έντμουντ το σιδηρόφρακτο. Ξανά οι Σάξωνες πετάνε οι ξανθομάλλιδες στη θάλασσα, ξανά μυαλό δε βάζουν όμως οι Βίκινγκς.
Επιστρέφουν με αρχηγό το βασιλιά Χαρντράντα (πρώην βαρράγειος φρουρός στη Βυζαντινή αυτοκρατορία) στην Αγγλία το 1066 με σύμμαχο τον Τόστιγκ, τον αποστάτη αδερφό του Σάξωνα βασιλιά Χάρολντ και Φράγκους μισθοφόρους μόνο και μόνο για να δεχτούν την πιο πικρή ήττα στην ιστορία τους στο Στάμφροντ. Από τα 300 πλοία που ξεκίνησαν μόνο τα 15 γύρισαν, ο βασιλιάς Χαρντράντα σκοτώθηκε αφού τον χτύπησε βέλος στο λαιμό και ο στρατός τους καταστράφηκε ολοκληρωτικά. 200 χρόνια έκανα να εισβάλλουν οι Βίκινγκς της Νορβηγίας, της Σουηδίας και της Δανίας στην Αγγλία, για να ξαναηττηθούν αυτή τη φορά από τους Σκωτσέζους.
Οι Σάξωνες όμως βρήκαν το δάσκαλο τους από τα εγγόνια του Ρόλο, του Νορμανδούς. Οι Νορμανδοί αφού μετά από μια ολοήμερη μάχη τους νίκησαν με τα χίλια ζόρια το 1066 στο Χάστινγκς κατέλαβαν την Αγγλία και τους υποδούλωσαν. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι αν οι Σάξωνες δεν είχαν δώσει άλλη μια μάχη 2 εβδομάδες πριν, στο Στάμφορντ εναντίον των Βίκινγκς, οι Νορμανδοί δε θα μπορούσαν με τίποτα να κατακτήσουν την Αγγλία μιας και αντιμετώπισαν ένα στρατό εμφανώς κουρασμένο και ταλαιπωρημένο.
Από εκεί και πέρα οι Σάξωνες παρέμειναν υποτελείς και στην πορεία αναμίχθηκαν με τους Νορμανδούς. Οι Χούσκλαρς, δηλαδή οι ραχοκοκαλιά του στρατού τους, έφυγαν από την Αγγλία για τη μακρινή Βυζαντινή Αυτοκρατορία όπου πολέμησαν ως μισθοφόροι και πολλοί από αυτούς κατατάχθηκαν στη Βαράγγεια φρουρά μαζί με τους πρώην Βίκινγκς εχθρούς τους. Τι ειρωνεία ε;
Για τους λάτρεις των αριθμών σας παραθέτω τα στατιστικά των μεγάλων μαχών μεταξύ Σαξώνων και Βίκινγκς.
Νίκες Βίκινγκς: 37
Νίκες Σαξώνων: 43
Μάχες χωρίς ουσιαστικό νικητή: 5*
Με τους Σάξωνες να παίρνουν τις νίκες στις περισσότερες από τις πιο καθοριστικές μάχες του βορειοευρωπαικού El Clasico.
*Είτε πολιορκίες που σταμάτησαν χωρίς σύγκρουση, είτε μάχες που έληξαν με ένα ακραίο λουτρό αίματος και καμία πλευρά δεν μπόρεσε να επικρατήσει της άλλης
