ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ! Όλα τα παρακάτω αποτελούν την προσωπική μου άποψη και δε θέλω να αλλάξω την άποψη κανενός! Παραθέτω απλώς την προσωπική μου Α-ΠΟ-ΨΗ!
Χθες αν δεν κάνω λάθος είδαμε το εξής περιστατικό. Όπως διάβασα εδώ γιος του Ιβαν Σαββίδη και μέλος του ΔΣ του ΠΑΟΚ σταμάτησε μπροστά από το γήπεδο του Άρη και έβαλε στη διαπασών σύνθημα του ΠΑΟΚ, ενώ σε κάποια στιγμή βγήκε και ο ίδιος από το αυτοκίνητό του και άρχισε να τραγουδάει συνθήματα.
Προφανώς η απάντηση του Άρη ήταν άμεση:
«Τόσο καιρό δεν ασχολούμασταν με τις ανοησίες και τις προκλήσεις του χαϊδεμένου γιου του μπαμπά, διότι δεν θέλαμε να κατέβουμε στο δικό του επίπεδο. Άλλωστε, η βλακεία είναι ανίκητη. Το κακό, όμως, παράγινε. Μαζέψτε τον, πριν να είναι αργά… Αυτή είναι η τελευταία μας προειδοποίηση… Για το οτιδήποτε, λοιπόν, συμβεί από εδώ και στο εξής είναι ο φυσικός και ηθικός αυτουργός».
Στη συνέχεια θέση στο ζήτημα πήρε και ο υπεύθυνος επικοινωνίας του ΠΑΟΚ, Κυριάκος Κυριάκος, με μήνυμα του στο facebook, όπως διαβάσαμε εδώ.
«Πολύ επικίνδυνο δρόμο επιλέγουν στην ΠΑΕ Άρης μπας και κερδίσουν το χειροκρότημα κανενός κλακαδόρου… Πέρα του ότι καταφέρνουν να γίνουν αυτό που επιχειρούν να καταγγείλουν, πέρα του ότι επιλέγουν χώρο στο προσκήνιο από την πίσω πόρτα (πράγμα για το οποίο χρωστούν μάλλον ευγνωμοσύνη), ανεβάζουν τους τόνους εκεί που δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Δική μου συμβουλή: μην κάνετε κεντρική στρατηγική σας την καταπολέμηση της καζούρας, υπάρχει β´ εθνική και εκεί…».
Όλα αυτά με έβαλαν σε μια σειρά από σκέψεις…
Αρχικά έκανα και γω την αυτοκριτική μου, γιατί ναι και γω έχω τραγουδήσει συνθήματα του ΠΑΟΚ έξω από το γήπεδο του Άρη πιτσιρικάς και μάλιστα το 2008 έχω περάσει από μπροστά με μπλούζα του ΠΑΟΚ για να πουλήσω τρέλα.
Εδώ όμως υπάρχει μια διαφορά, αυτά τα έκανα το 2008 όταν εγώ ήμουν ακόμα 17-18 χρονών και ο Γιώργος Σαββίδης είναι 25 χρονών μαντράχαλας (μια ζωή διαφορά, μιας και αυτά είναι τα χρόνια που μας διαμορφώνουν ως χαρακτήρες). Ακόμα, ο Άρης ήταν τότε δυνατός και δε σερνόταν τραβηγμένος από τραγικά διοικητικά λάθη και κακοδιαχείρηση στις μικρές κατηγορίες όπως τώρα. Αν θα το ξανάκανα; Όχι! Θα έδειχνα σεβασμό.
Είναι πολλά ακόμα εκτός από το παραπάνω συμβάν ρε συ Γιώργο…
Πρόσεχε σε παρακαλώ λίγο με τις αναρτήσεις σου στο instagram και γενικά στα social media γιατί ώρες ώρες κάνεις τον εαυτό σου να φαίνεται σα μια από αυτές τις μαριονέτες των διοικήσεων ομάδων τις πρωτεύουσας ή του λιμανιού. Σε κάποιους φέρνεις στο μυαλό και περίεργους προέδρους ομάδων μπάσκετ.
Θες να είσαι σαν και αυτούς ρε συ Γιώργο;
Με τις δημοσιεύσεις σου αντιπροσωπεύεις εμάς, ρε συ Γιώργο, τον κάθε ΠΑΟΚτση, γιατί είσαι μέλος του ΔΣ του ΠΑΟΚ, και ως μέλος του ΔΣ του ΠΑΟΚ είσαι μία από τις φωνές μας στα ΜΜΕ και γενικά στην Ελλάδα και στον κόσμο.
Τον αντίπαλο σου ρε συ Γιώργο δεν πρέπει να τον πατάς κι άλλο όταν είναι χαμηλά, πρέπει να κοιτάς ψηλά, αυτούς που νιώθουν ότι είναι από πάνω σου και να τους δείξεις ότι είσαι ανώτερος τους. Για να το κάνεις αυτό όμως δε χρειάζονται αναρτήσεις στα social media, oύτε πόλεμος ανακοινώσεων, χρειάζεται μαγκιά, χρειάζεται ιδρώτας, χρειάζεται φωνή και θέλοντας και μη χρειάζεται χρήμα.
Κάποια μέρα ρε συ Γιώργο πιθανότατα να αντιπροσωπεύεις τον ΠΑΟΚ, όπως τώρα ο πατέρας σου και καλό θα ήταν να θυμάσαι μια κουβέντα που είχε πει ένας συνδεσμίτης κάποτε σε μια συγκέντρωση στην Καμάρα.
Τη θυμάσαι ρε συ Γιώργο; Θυμάσαι τι είχε πει τότε μπροστά στον πατέρα σου; Εγώ εκεί ήμουν οπότε αν δε θυμάσαι θα στη θυμίσω:
“Ο λαός του ΠΑΟΚ έχει πάρα πολύ μεγάλη αγκαλιά… αλλά και πάρα πολύ δυνατή κλοτσιά”.
