• Απόψεις
  • Αθλητικά
  • Μουσική
  • Cinema
  • Gaming
  • Ιστορία
  • Φαΐ
  • Βόλτες
  • Εκπομπές
Menu
  • Απόψεις
  • Αθλητικά
  • Μουσική
  • Cinema
  • Gaming
  • Ιστορία
  • Φαΐ
  • Βόλτες
  • Εκπομπές
Facebook Twitter Youtube

Ποιος χρειάζεται την εκκλησία;

  • Απόψεις
  • Javier Aporthito Castro
  • 5 Οκτωβρίου 2016

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε σερφάροντας σήμερα το πρωί η είδηση ότι με ανακοίνωσή της η Ιερά Σύνοδος της Ελληνικής εκκλησίας, η οποία συνεδρίασε χθες υπό τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμο, επιτέθηκε σφοδρά στην κυβέρνηση χρησιμοποιώντας έναν πλήρως εμφυλιοπολεμικό λόγο, τον οποίο και διάνθισε με ορισμένες ψεκασμένες κορώνες του τύπου ‘’Ντιρεκτίβες της νέας εποχής και της νέας τάξεως’’.

Δε βρίσκομαι εδώ για να υπερασπιστώ την κυβέρνηση της Αριστεράς. Εξάλλου, στα χρόνια των μνημονίων η Αριστερά είναι η πρώτη διδάξασα της επαναφοράς του εμφυλιοπολεμικής αισθητικής λόγου στις δημόσιες τοποθετήσεις των μελών της. Πόσες και πόσες φορές δεν κατηγορήθηκαν ως γερμανοτσολιάδες όλοι όσοι δε συμφωνούσαν μαζί τους σε θέματα δημοσιονομικά κι όχι μόνο.

Ως τώρα, η παρούσα κυβέρνηση απλώς χόρευε υπάκουα στο ρυθμό που της βαρούσαν το νταούλι οι εκ δεξιών σύμμαχοί της, σε αγαστή συνεργασία με την εκκλησία. Η απόπειρα του υπουργού παιδείας Νίκου Φίλη να φέρει ορισμένες αλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, έφερε την πρώτη σύγκρουση.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει το ρεπορτάζ, η εκκλησία απειλεί με δημοψήφισμα την κυβέρνηση(!), σε περίπτωση που τα αιτήματά της δεν γίνουν δεκτά.

Και λέω εγώ:

Κανένα δημοψήφισμα! Είναι καιρός πια η αυτοαποκαλούμενη προοδευτική κυβέρνηση της αριστεράς να επιχειρήσει και κάτι προοδευτικό! Ας έρθει σε ρήξη με την εκκλησία! Δεν μπορεί κανένας φορέας σε ένα κράτος που θέλει να λέει ότι έχει λαϊκή  κυριαρχία να εκβιάζει την κυβέρνηση με δημοψήφισμα! Ούτε καν η εκκλησία!

Καταλαβαίνω ότι στην  Ελλάδα η εκκλησία είναι θεσμός, αφού αν θυμάμαι καλά, την τελευταία φορά που διάβασα το ποσοστό των πιστών στην Ελλάδα ήταν 75%, ποσοστό όχι τόσο μεγάλο όσο παλιότερα και πάλι όμως πολύ μεγάλο. Οι Έλληνες είναι θρησκευόμενοι, αφού αυτό έμαθαν από το σπίτι τους κι αυτό είναι που δίνει τη δυνατότητα στους νταβατζήδες με τα ράσα να μας κάθονται στο σβέρκο. Η θρησκεία όμως είναι προσωπικό ζήτημα του καθενός και δε μπορεί να αποτελεί θεσμό του κράτους απλά επειδή το λέει η πλειοψηφία. Όποιος θέλει φυσικά πιστεύει ή όχι στο Θεό, το κράτος όμως οφείλει να είναι ουδέτερο σε τέτοια ζητήματα.

Δε θα μπω στη διαδικασία να μιλήσω για τη μη φορολόγηση της εκκλησίας, τα κηρύγματα μίσους των μητροπολιτών και τα σκάνδαλα στα οποία έχει πρωτοστατήσει η εκκλησία, ούτε στον ιστορικό της ρόλο στο πλευρό δικτατοριών και ξένων κατακτητών. Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους, απλά οι περισσότεροι προτιμούν να τα αγνοούν.

Εγώ θα προσπαθήσω να επικαλεστώ την ιδιότητα του πολίτη, τόσο τη δική μου, όσο και του κάθε Έλληνα. Δεν ανέχομαι από κανέναν να εκβιάζει για ένα τέτοιο θέμα (παιδεία) την κυβέρνηση. Έχω χίλιες ενστάσεις με την παρούσα κυβέρνηση, αλλά έχω ακόμα περισσότερες με την εκκλησία που φυτρώνει εκεί που δεν την σπέρνουν. Όπως όταν παρενέβησαν και προσπάθησαν να ανατρέψουν τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, όταν προσπάθησαν να ανατρέψουν το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων και γενικώς να σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια να πάει μπροστά αυτή η χώρα, έτσι και τώρα θα με βρουν μπροστά τους, ακόμα κι αν δεν υποστηρίζω με κανέναν τρόπο την παρούσα κυβέρνηση. Είναι καιρός ο διαχωρισμός της Εκκλησίας με το Κράτος να γίνει και γι’ αυτό δε χρειάζεται κανένα δημοψήφισμα, παρά μόνον πολιτική βούληση και πυγμή. Είναι ανάγκη είτε αυτή η κυβέρνηση (που δε την κόβω να το τολμά), είτε οι επόμενες να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Η μεγάλη απογοήτευση είναι ο Ιερώνυμος. Ο αρχιεπίσκοπος στα πρώτα του βήματα έδειξε να ακολουθεί άλλη πορεία από τον προκάτοχό του, τον σημαντικότερο εκπρόσωπο της  Ελλάδας που σιχαίνομαι, το Χριστόδουλο. Ο Ιερώνυμος τα προηγούμενα χρόνια έδειξε πραότητα και ψήγματα προοδευτικότητας, ωστόσο στα δύσκολα θέματα των τελευταίων ετών (προσφυγικό, σύμφωνο συμβίωσης κτλ.) επέλεξε να ακολουθήσει τη γραμμή των υπόλοιπων νταβατζήδων με τα ράσα, όπως ο Άνθιμος κι ο Σεραφείμ. Δεν έχω να πω τίποτα γι’ αυτούς. Το μόνο που θα πω σε εσάς είναι να ρίξετε μια ματιά στα όσα κάνει και λέει τα τελευταία χρόνια ο Πάπας Φραγκίσκος στην, παραδοσιακά πολύ συντηρητικότερη, καθολική εκκλησία. Πέραν των ανθρωπιστικών του πρωτοβουλιών για τους πρόσφυγες, οι οποίες πήραν μεγάλη δημοσιότητα και στη χώρα μας, με την επίσκεψή του στη Λέσβο, πρόσφατα ο Πάπας δήλωσε πως δέχεται την ομοφυλοφιλία, αφού  όπως είπε ‘’Ο Χριστός ποτέ δε θα τους έλεγε να φύγουν από την εκκλησία, επειδή είναι ομοφυλόφιλοι’’. Ποιόν από τους εκπροσώπους της ελληνορθόδοξης πίστης μπορείτε να φανταστείτε να λέει κάτι τέτοιο;

Μοιραστείτε το

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on pinterest
Share on email
Javier Aporthito Castro

Javier Aporthito Castro

Καρντάσι από πάντα, οι 2 σταθερές στη ζωή μου ο ΠΑΟΚ και το φαγητό. Μπορείς να διαφωνήσεις μαζί μου, αρκεί να το πείς με καλό τρόπο. Πολιτική, μουσική, σινεμά κλπ είναι στην ημερήσια διάταξη πάντα με ένα συγκεκριμένο στύλ.

Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Άλλα από την ίδια κατηγορία

Javier Aporthito Castro

Ποιος χρειάζεται την εκκλησία;

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε σερφάροντας σήμερα το πρωί η είδηση ότι με ανακοίνωσή της η Ιερά Σύνοδος της Ελληνικής εκκλησίας, η οποία συνεδρίασε χθες υπό

Περισσότερα
5 Οκτωβρίου 2016 Δεν υπάρχουν Σχόλια

Developed & Designed by devCK | Copyright © 2020 – Alll rights reserved

  • Ποιοι είμαστε
  • Καταστατικό
  • Όροι Χρήσης
  • Επικοινωνία
Menu
  • Ποιοι είμαστε
  • Καταστατικό
  • Όροι Χρήσης
  • Επικοινωνία