Πριν αρχίσω θα ήθελα να αφιερώσω ένα τραγούδι σε όλους τους Αθηναίους και Πειραιώτες οπαδούς που με έχουν ζαλίσει τελευταία:
Τώρα κλαίς γιατί κλαίς συ δεν είσαι που γέλαγες χτες!!!
Ω ναι θα γίνω και λίγο προκλητικός…
Γιατί όχι; Εσείς τόσα χρόνια δεν ήσασταν;
Τόσα χρόνια παοκάκι δε με έλεγες; Για μαλαματίνες χορηγούς και για Βουλγαρίες δεν έλεγες;
Τόσα χρόνια όταν έτρωγα εγώ τιμωρίες με το τσουβάλι δεν έλεγες ότι καλά με έκαναν γιατί μπήκαν οι δικοί μου μέσα και τα σπάσανε; Μέχρι και τιμωρία -3 από τα play off φάγαμε γιατί ανάψαμε πυρσούς!
Πάντα όταν κάναμε χαζαμάρες και ακρότητες τις πληρώναμε με απαγορεύσεις, χρηματικά πρόστιμα, φυλακές και κατεστραμμένες ζωές. Εσύ γιατί να μην πληρώσεις δηλαδή; Το σωστό αυτό δεν είναι; Δεν μπήκατε μέσα, δεν τα σπάσατε;
Αλλά εσείς έχετε μάθει τόσα χρόνια να πέφτετε στα μαλακά.
Έχετε μάθει τόσα χρόνια να με πατάτε με κάθε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό τρόπο, με κάθε νόμιμο και παράνομο τρόπο. Τώρα όμως μεγάλωσα, τώρα θέριεψα. Τώρα άνοιξα τα φτερά μου να πετάξω.
Δε με έχεις συνηθίσει έτσι το ξέρω. Θα με συνηθίσεις όμως.
Τι εννοείς ότι με νοιάζει να πάρω πρωτάθλημα και κύπελλο; Όχι! Εμείς δε γίναμε ΠΑΟΚ για τους τίτλους. Απλά ευχαριστιόμαστε που βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να παίζει τρομερό ποδόσφαιρο και το χαιρόμαστε. Είναι και αυτό κακό δηλαδή; Πρέπει να το στερηθώ και αυτό; Μπορεί στην τελική να τα χάσω όλα αλλά δε με πειράζει γιατί ξέρω ότι παλεύω με νύχια και με δόντια και ότι η ομάδα μου προσφέρει ωραίο θέαμα.
Έχετε τρελαθεί τελευταία! Ψάχνετε μέχρι και τα πλάγια άουτ για να πείτε ότι είμαστε οι νέοι χαλίφηδες. Σας πειράζει που πλέον αντιμετωπίζομαι και εγώ σαν μεγάλη ομάδα…αυτό συμβαίνει. Τόσα χρόνια είχατε το πρωτάθλημα τσιφλίκι σας και μόνο η ιδέα πως μπορεί κάποιος ξένος, κάποιος από το Βορρά, να μπει στο παιχνίδι σας σας τρελαίνει.
Νομίζετε δηλαδή ότι εσείς δεν έχετε πάρει βαθμούς από διαιτητικά λάθη φέτος; Για κοιτάξτε καλύτερα τα ματς. Εγώ θα σας θυμίσω ότι τόσα χρόνια με πατούσατε και με λιώνατε, μου στερούσατε το δικαίωμα να ονειρεύομαι. Τώρα όμως μεγάλωσα και γω!
Η μαύρη προπαγάνδα των ΜΜΕ σας σας έχει πείσει ότι ότι γίνεται στα δικά σας ματς είναι διαιτητικά λάθη και ότι γίνεται στα δικά μας είναι μεθοδευμένο. ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ!!!
Δεν περιμένω δικαίωση. Δεν περιμένω να πει κάποιος από εσάς ότι ότι κέρδισα το κέρδισα με την αξία μου. Θα κρύβεστε πίσω από το δάχτυλο σας και θα παπαγαλίζετε ότι λένε οι διοικήσεις σας. ΝΤΡΟΠΗ!
Δε θα ασχοληθώ όμως άλλο μαζί σας.
Θα ευχαριστηθώ το γεγονός ότι βλέπω θέαμα που με γεμίζει.
Θα ευχαριστηθώ το γεγονός ότι όπου κι αν παίζει η ομάδα ο λαός βρίσκει τρόπο να ακολουθεί γράφοντας ξανά χρυσές σελίδες στην ιστορία του οπαδικού κινήματος.
Θα ευχαριστηθώ το γεγονός ότι ακόμα κι αν τα χάσω όλα θα είμαι γεμάτος γιατί θα έχω παλέψει όσο γίνεται.
ΘΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΩ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΑΤΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΥΝΟΗΘΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΕΧΩ ΕΝΟΧΕΣ!!! Ευτυχώς είναι ελάχιστα, μετρημένα σε λίγα δάκτυλα του ενός χεριού, αλλά φτάνουν να με κάνουν να έχω εφιάλτες. Γιατί; Γιατί για μένα δεν έχει σημασία μόνο η νίκη, αλλά η νίκη στα ΙΣΙΑ!
Θα ευχαριστηθώ το γεγονός ότι όταν πηγαίνω γήπεδο σκέφτομαι “Πόσα λες να βάλουμε σήμερα”.
ΠΛΕΟΝ ΜΕΓΑΛΩΣΑ! ΑΚΟΥΣ; ΜΕΓΑΛΩΣΑ! ΠΛΕΟΝ ΚΑΝΩ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
Ότι και να γίνει δε θα σταματήσω να τραγουδάω αυτό το σύνθημα και να βουρκώνω:
