Η αλήθεια είναι ότι το παρακολουθούσα από την αρχή σχεδόν της προβολής του, περίμενα όμως το φινάλε του για να γράψω review για το Limitless, την κωμωδία-περιπέτεια που προβάλλονταν τη φετινή χρονιά στο CBS. Ο λόγος είναι αφενός μεν πως άλλες σειρές προηγούνταν για review, αφετέρου δε πως ήθελα να δώ πως θα το πάνε οι σεναριογράφοι της σειράς, αφού δε σας κρύβω πως υπήρξαν αρκετά σημεία που ένιωσα τη δράση να κολλάει.
Καταρχάς, να πω πως η σειρά είναι η συνέχεια της ταινίας Limitless του 2011 με τον Bradley Cooper. Για όσους δεν έχουν δει την ταινία, πρωταγωνιστής είναι ο Edward Morra, ένας αποτυχημένος συγγραφέας, ο οποίος δοκιμάζει κατά τύχη ένα καινούριο ναρκωτικό, το NZT. Το χάπι αυτό έχει την ιδιότητα να δίνει σε όποιον το καταναλώσει για 12 ώρες τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί το 100% του εγκεφάλου του. Μπορείς να κεντράρεις στην παραμικρή λεπτομέρεια, να θυμηθείς το οτιδήποτε έχεις δεί ή ακούσει ποτέ σχετικά με οποιοδήποτε θέμα, κατανοείς απόλυτα κάθε πληροφορία. Στη σειρά που ολοκληρώθηκε τη βδομάδα που μας πέρασε, ο πρωταγωνιστής Bryan Finch, αποτυχημένος μουσικός και αποτυχημένος 30αρης γενικώς, τυχαίνει να καταναλώσει το ίδιο χάπι.
Υπό την επήρεια του χαπιού, Bryan μπλέκεται σε ορισμένες περιπέτειες και κινδυνεύει ακόμη και με φυλάκιση. Η σειρά εξελίσσεται μερικά χρόνια μετά την ιστορία της ταινίας και ο Morra έχει φτάσει πια στη θέση του γερουσιαστή. Ο Morra συναντά τον Bryan και του χορηγεί μια ένεση, χάρη στην οποία δεν εκδηλώνονται σε αυτόν οι παρενέργειες του χαπιού, οι οποίες είναι τρομερές, αφού το NZT εξασθενεί το ανοσοποιητικό, όπως και όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες του οργανισμού και γι’ αυτό δεν καταναλώνεται μαζικά κι είναι παράνομο.
Έτσι ο πρωταγωνιστής δεν εμφανίζει τις συνηθισμένες παρενέργειες του χαπιού, πράγμα το οποίο ανακαλύπτει η πράκτορας του FBI Rebecca Harris και εισηγείται την πρόσληψή του ως συνεργάτη της υπηρεσίας. Φυσικά, ο Morra το πληροφορείται και του ζητά να παίξει το ρόλο του προσωπικού του insider στο FBI, με αντάλλαγμα τη συνέχιση της δόσης του αντιδότου που κρατά μακριά του τις παρενέργειες του NZT. Ξεκινά λοιπόν μια συνεχής μάχη του Finch με το έγκλημα, αλλά και με τους συναδέλφους του ώστε να μην ανακαλύψουν πως στην πραγματικότητα δίνει λόγο και σε κάποιον εκτός FBI. Όλα αυτά δοσμένα με πολλά κωμικά στοιχεία, αφού παρότι ο πρωταγωνιστής γίνεται ιδιοφυία με τη χρήση του χαπιού, είναι στην πραγματικότητα ψιλορεμάλι.
Οι ερμηνείες της σειράς είναι συμπαθητικές, χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Bryan Finch συναντάμε τον Jake McDorman, ο οποίος είναι και αυτός που ξεχώρισα περισσότερο. Τα κομμάτια στα οποία μιλά στον εαυτό του-υπό την επήρεια του NZT- είναι ιδιαίτερα έξυπνα και πετυχημένα. Στον άλλο πρωταγωνιστικό ρόλο της Rebecca Harris συναντάμε τη Jennifer Carpenter, η οποία προφανώς ήθελε να γίνει αστυνομικός όταν ήταν μικρή. Αρκετά συμπαθητική η ερμηνεία της, ακόμα και χωρίς τα λατρεμένα καντήλια της ως Debra Morgan στο Dexter.
Η σκηνοθεσία είναι από τα πιο πετυχημένα κομμάτια της σειράς. Η ιδέα της ξαφνικής φώτισης του περιβάλλοντος όταν ο Finch παίρνει το χάπι είναι πολύ πετυχημένη, όπως και τα σημεία της ιστορίας τα οποία εξιστορούνται με ιδιαίτερα πετυχημένα graphic novels.
Συνολικά, το limitless δεν είναι από τις καλύτερες σειρές που είδα φέτος. Αν όμως σου αρέσουν οι ελαφριές περιπέτειες, έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο(22 επεισόδια ο πρώτος κύκλος) και θέλεις να γελάσεις, το Limitless είναι καλή επιλογή. Η σειρά ανανεώθηκε για δεύτερη σεζόν και θα συνεχιστεί και του χρόνου.
