Για το μάθημα των θρησκευτικών τα έχω ξαναπεί. Εδώ και μέρες με την αλλαγή των θρησκευτικών, έχει γίνει ένα τζέρτζελο με κάποιους γονείς που υποδεικνύουν στο σχολείο ποια κεφάλαια του μαθήματος επιτρέπουν να διδαχθεί το παιδί τους και ποια όχι.Αναφέρω τους τίτλους των κεφαλαίων που απαγορεύουν στο σχολείο να διδάξει στα παιδιά τους γιατί έχει πάρα πολύ σημασία:
- Προσευχές άλλων θρησκευτικών παραδόσεων
- Η μητέρα του Χριστού στο Κοράνιο
- Τελετές ενηλικίωσης στον Ιουδαϊσμό
- Η ΤΕΝΕΚΑ / Το κοράνιο των μουσουλμάνων
Πρώτον και βασικό, ποιος τους ρώτησε; Για μένα κανονικά ο διευθυντής του σχολείου πρέπει να απαντήσει με ένα μεγαλοπρεπέστατο «ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ». Δεύτερον και εξίσου βασικό το υπουργείο πρέπει να απαντήσει «ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΕ;».
Δουλεία του σχολείου είναι να μορφώνει τα παιδιά. Και από ότι βλέπω στους τίτλους των κεφαλαίων , σκοπός είναι να δείξει στα παιδιά και τις άλλες θρησκείες και τι πιστεύουν αυτές και ποιες οι παραδόσεις τους. Επειδή λοιπόν σε αυτή τη χώρα θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε δημοκρατία και δεν παράγουμε φασιστάκια είναι υποχρέωσή μας να μαθαίνουμε στα παιδιά μας, που ΤΥΧΑΙΝΕΙ κατά πλειοψηφία να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, ότι υπάρχουν άλλες θρησκείες με άλλες παραδόσεις που τις σεβόμαστε. Γιατί πάνω από όλα τις σεβάστηκε ο ίδιος ο Χριστός… ΒΛΑΚΕΣ.
Εδώ πάμε σε έναν γενικότερο παραλογισμό. Όταν εγώ ήμουν στο δημοτικό ο δάσκαλος ήταν ο νόμος. Όταν πήγαινα σπίτι και έλεγα ότι ο δάσκαλος μου έδωσε σφαλιάρα, τα άκουγα από τους γονείς μου γιατί προφανώς είχα κάνει μαλακία. Όχι τώρα που φωνάζεις ένα παιδάκι και επιστρατεύονται γονείς θείοι ξαδέρφες γιατί το δικό τους το παιδί είναι τέλειο. Το μούλικό σου σπάει αρχίδια και έφαγε σφαλιάρα. Ξέρεις κάτι; Εμείς που φάγαμε σφαλιάρες από τους δασκάλους ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΜΕ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ, δεν πάθαμε τίποτα. Μεγαλώσαμε μια χαρά.. Χωρίς ψυχολογικά προβλήματα, χωρίς bulling χωρίς τίποτα. Όλο αυτό το γράφω για να καταλήξω στο εξής: Σε ποια αρρωστημένη κοινωνία, ο γονιός πιστεύει ότι πρέπει να έχει και να επιβάλλει τον λόγο του στο τι θα διδάξει το σχολείο;
Να σας πω πολύ απλά παραδείγματα για το τι σημαίνει αυτό;
- Εμείς στο σπίτι είμαστε δημοκρατικοί και δεν επιτρέπουμε στο παιδί μας να μάθει την αρχαία ελληνική ιστορία γιατί οι πόλεις κράτη διοικούνταν από μονάρχες και βασιλιάδες
- Εμείς είμαστε δωδεκαθειστές και δεν επιτρέπουμε στο παιδί μας να μάθει πως δημιουργείται ο κεραυνός γιατί τον κεραυνό τον στέλνει ο Δίας
- Εμείς είμαστε κομμουνιστές και δεν επιτρέπουμε στο παιδί μας να διδαχθεί τα δεξιά πολιτεύματα
- Εμείς είμαστε αντιεξουσιαστές και δεν επιτρέπουμε στο παιδί μας να διδαχθεί τους νόμους της ελλάδος
- Εμείς είμαστε Αριανοί και δεν θέλουμε το παιδί μας να μάθει για τους πράσινους και τους γαλάζιους του βυζαντίου
- Εμείς είμαστε έλληνες και δεν θέλουμε το παιδί μας να μάθει για την βιομηχανική επανάσταση της Γαλλίας και της Αγγλίας
- Εμείς είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι και δεν θέλουμε να μάθει το παιδί μας την ειδωλολατρική αρχαία ελληνική ιστορία
Γελάσατε; Μην γελάτε. Να κλαίτε. Όταν ο γονιός δεν καταλαβαίνει ότι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να διδάξει στα παιδιά του είναι να σέβονται ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις και πιστεύω, τότε δεν υπάρχει η έννοια πολιτισμός. Έτσι παράγεται και συντηρείτε ο φασισμός. Ακριβώς έτσι…
