Η περίοδος 2000-2015 για όλη την Ελλάδα, αλλά φυσικά και για την πόλη μας χωρίζεται σε 2 περιόδους. Η περίοδος ως το 2010 και η περίοδος της οικονομικής κρίσης, που ξεκινά το 2010 και ακόμα δεν έχει ξεπεραστεί.
Η πρώτη δεκαετία του αιώνα μας για τη Θεσσαλονίκη νομίζω πως όλοι συμφωνούν πως ήταν αυτή ενός τεράστιου πάρτι. Θα με πεις, τι πάρτι ρε φίλε, δεν είχαμε εγκαταστάσεις, δεν είχαμε υποδομές, δεν είχαμε χώρους πρασίνου, πόλη είναι αυτή; Θα σου απαντούσα, ναι δε τα είχαμε όλα αυτά, αλλά κανένας δε φαίνονταν να νοιάζεται γι’ αυτό.
Ειλικρινά τα Σαββατόβραδα όλης εκείνης της δεκαετίας όλη η Θεσσαλονίκη ήταν έξω, η μισή διασκεδάζοντας, η άλλη μισή εξυπηρετώντας την. Και βέβαια, όχι μόνον τα Σαββατόβραδα. Η δεκαπενταετία που εξετάζουμε ήταν χρυσή εποχή για το σκυλάδικο, αφού τα μπουζούκια εκείνη την περίοδο είχαν maximum ένα ρεπό την εβδομάδα. Όλα τα υπόλοιπα βράδια, τρελό γλέντι στήνονταν στα μαγαζιά που σταδιακά πήγανε προς την περιοχή των Σφαγείων. Αυτή είναι η εποχή που χτίστηκαν και γιγαντώθηκαν όλες οι μεγάλες πίστες της πόλης, δίνοντας δουλειά σε πάρα πολλά άτομα εκείνη την εποχή. Δεν υπήρχε περίπτωση να επιχειρήσεις έξοδο σε κάποιο τέτοιο μαγαζί και να μην είχε ένα γνωστό κάποιος από την ομήγυρη. Πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι: Πόσα πρώτα στην πίστα τραπέζια είχαν τέλος πάντων αυτά τα μαγαζιά;
Κατά τα άλλα, η Θεσσαλονίκη είχε αρκετά μεγάλη οικονομική ανάπτυξη αυτή την περίοδο (η οποία βέβαια, όπως και τόσα άλλα στην Ελλάδα, είχε πήλινα πόδια), αλλά έδειξε και τρομερή στασιμότητα σε μια περίοδο που όφειλε να αναπτυχθεί. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο η συστηματική προσκόλληση της πόλης στα συντηρητικά της πιστεύω. Επί 20 σχεδόν χρόνια, οι Θεσσαλονικείς επέλεγαν να διατηρούν στη δημοτική αρχή μια παράταξη η οποία τελικώς αποδείχθηκε πως το μόνο που έκανε ήταν να λαϊκίζει και να καταχράται το δημόσιο χρήμα. Το 2009, άλλαξε η δημαρχία, φέρνοντας τον Γιάννη Μπουτάρη σε αυτή τη θέση. Νομίζω ότι η περίοδος Μπουτάρη έχει και θετικά και αρνητικά, αλλά θεωρώ δικαιότερο να τα αποτιμήσουμε όταν τελειώσει η θητεία αυτή, αφού ένα έργο, καλό ή κακό είναι προτιμότερο να κρίνεται με την ολοκλήρωσή του. Το σίγουρο είναι πως σε αρκετά ζητήματα-στοιχήματα για τον κάτοικο της Θεσσαλονίκης, η διοίκηση Μπουτάρη δεν έχει απαντήσει.
Δυστυχώς, η πόλη μας την προηγούμενη δεκαετία απέτυχε για ακόμη μια φορά να προλάβει το τρένο της προόδου και να μετατραπεί σε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή πόλη. Η έκρηξη κατά ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο των νέων τεχνολογιών θα μπορούσε, αν είχαν δοθεί κίνητρα για επενδύσεις να δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας για τους απόφοιτους των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, οι οποίοι εκπαιδεύονταν στην Θεσσαλονίκη και έφευγαν να αναζητήσουν εργασία αλλού. Όταν όμως δεν επιδιώκεις την πρόοδο και την πρόσκληση ενδιαφέροντος και μένεις προσκολλημένος σε αντιλήψεις περασμένων δεκαετιών και πάσης φύσεως αγκυλώσεις, δε μπορείς να ζητάς κάτι καλύτερο.
Στον αθλητικό τομέα, ξεχωρίζουν οι 2 κατακτήσεις κυπέλλου Ελλάδος από τον ΠΑΟΚ το 2001 και το 2003, το κύπελλο Ελλάδος και το Ευρωπαϊκό του Άρη το 2002 και το 2003 αντίστοιχα. Επίσης, δε μπορούμε να μην αναφερθούμε στην εξαιρετική ομάδα βόλεϊ του Ηρακλή που κατέκτησε έως το 2012 6 κύπελλα Ελλάδος, 5 Πρωταθλήματα, 4 Σούπερ Καπ και 3 ντάμπλ. Επιπλέον, ο Ηρακλής αγωνίστηκε 5 φορές στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ βόλεϊ, κατακτώντας 3 δεύτερες θέσεις, 1 δεύτερη και 1 τρίτη.
