Αχ γήπεδο φίλοι μου! Τι όμορφο συναίσθημα να βλέπεις το πράσινο, να μυρίζεις την τσίκνα του βρώμικου που ψήνεται απ έξω, το άρωμα του πυρσού και του καπνογόνου. Είχα την τύχη να βρεθώ σε αρκετά από τα γήπεδα ποδοσφαίρου της χώρας μας και από κάτω θα σας παραθέσω τις εμπειρίες μου από μερικά από αυτά.
Γήπεδο Τούμπας (ΠΑΟΚ)
Προφανώς το αγαπημένο μου, μιας και είναι το γήπεδο της ομάδας που υποστηρίζω. Ωραίο γήπεδο με μια μεγάλη νότα Cultίλας. Η Cultίλα προέρχεται προφανώς από το γεγονός ότι οι λείπουν οι πόρτες από τις τουαλέτες της Θύρας 4, από τα τουρνικέ που έχουν μπει τα τελευταία χρόνια και προστατεύονται από κάτι σαν οχυρώσεις κάστρου, από τα σκουριασμένα συρματοπλέγματα, τις κολόνες μπροστά στα επίσημα(δυστυχώς δεν υπάρχουν πλέον) και την καντίνα που παίζει τρανς έξω από το Σ.Φ. ΠΑΟΚ Τούμπας. Τα τελευταία χρόνια η Τούμπα έχει αναβαθμιστεί αρκετά σε σχέση με το παρελθόν αλλά το ότι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ένα καινούριο γήπεδο ή μια πλήρως ανακαινισμένη Τούμπα παραμένει γεγονός.
Γήπεδο Κλεάνθης Βικελίδης (Άρης)
Ένα πράμα μου έχει κολλήσει στο μυαλό γι αυτό το γήπεδο. Ο αστικός μύθος που έλεγε ότι όταν πήγαν να το ανακαινίσουν και άρχισαν να σκάβουν βρήκαν αρχαία και για να μη μπλέξουν το άφησαν όπως είναι. Ίσως γι αυτό και το γήπεδο αυτό παραμένει σε αυτή την κατάσταση, που δεν αξίζει σε μια ιστορική ομάδα. Το μόνο που σώζει το όλο χάλι είναι τα γκράφιτι των οπαδών του Άρη που κάπως ομορφαίνουν το εξωτερικό του γηπέδου.
Καυτατζόγλειο (Ηρακλής)
Ντροπή να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση ένα από τα μεγαλύτερα γήπεδα της Ελλάδας. Φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια.
Γήπεδο Απόλλων Καλαμαριάς (Απόλλων Καλαμαριάς)
Για να βοσκάς τα γίδια σου αγαπημένε μου τσομπάνη ότι πρέπει είναι. Για να παίζει κανείς ποδόσφαιρο; Δε νομίζω… Τι να πρωτοπείς; Για τις στραβές γραμμές, για τις τεράστιες λακούβες, για τα καρεκλάκια που τα περισσότερα είναι σπασμένα, για τις διαφημιστικές σκουριασμένες-πεσμένες-κατεστραμμένες πινακίδες ή για τα παρατημένο-σπασμένο-σκουριασμένο προπονητικό υλικό στις άκρες του γηπέδου;
Δημοτικό στάδιο Κομοτηνής (Πανθρακικός)
Το υπέροχο αυτό γηπεδάκι στολίζει η μεταλλική κερκίδα των φιλοξενουμένων, που νομίζεις ότι θα σπάσει και θα πέσεις, σε συνδυασμό με την πανμικρή διπλανή κοντή σχεδόν κατεστραμμένη κερκίδα. Αυτά τα λένε όλα πιστεύω (μαζί με τον κάκιστο αγωνιστικό χώρο). Το σώζει λίγο η θέα από την όμορφη εκκλησία απέναντι (σε βγάζει και ένα θρησκευτικό συναίσθημα μέσα σε όλα το συγκεκριμένο γήπεδο).
Πηγάδια (Ξάνθη)
Τίμιο… αλλά όταν πας ως φιλοξενούμενος σε ξενερώνει η κάκιστη ακουστική. Λες θα φωνάξω, θα γκαρίξω, θα γουστάρω… αλλά νομίζεις ότι δε σε ακούει ούτε ο διπλανός σου. Ωραία αισθητική παρέμβαση ο τοίχος απέναντι από τη θύρα των φιλοξενουμένων.
Δημοτικό Στάδιο Σερρών (Πανσερραικός)
Επίσης τίμιο (θα μπορούσε να είναι βέβαια πολύ καλύτερο). Αυτό που με έχει μείνει είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια σε ένα χωράφι δίπλα στο Λευκώνα Σερρών υπάρχει μια πινακίδα που γράφει «Νέο στάδιο Πανσερραικού – Κωνσταντίνος Καραμανλής»… άι βγάλε άκρη (κάνω ότι ξεχνάω το γεγονός ότι το γήπεδο δεν είναι βαμμένο έξω από κάποιες θύρες).
Δημοτικό στάδιο Βέροιας (Βέροια)
Το χω ζήσει κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες. Πάντα είτε υπό βροχή είτε κάτω από ήλιο που σε καίει ολόκληρο. Πάντα κακός αγωνιστικός χώρος, πάντα σε κακή κατάσταση και το εξωτερικό του γηπέδου και το εσωτερικό (που κάποτε το στόλιζε ένα δέντρο… μάλλον το στόλιζαν τα Χριστούγεννα).
Εθνικό στάδιο Ζωσιμάδες (ΠΑΣ Γιάννινα)
Η εικόνα από κάτω τα λέει όλα. Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΟΣ αγωνιστικός χώρος στην Ελλάδα στην Α’ Εθνική και εκτός των άλλων δεν μπορείς να καταλάβεις αν είναι γήπεδο ή μάντρα με σιδερικά όταν περνάς απ έξω.
ΟΑΚΑ (ΑΕΚ)
Η τάφρος της ντροπής (ρίξτε και κάνα κροκόδειλο μέσα ρε παιδιά) το μόνο που με βγάζει να πω είναι «Να σας χέσω και σας και τον Καλατράβα σας».
Στάδιο Απόστολος Νικολαίδης (ΠΑΟ)
Μόνο που περνάς απ έξω νομίζεις ότι θα πέσει κάνα τούβλο στο κεφάλι σου…
Στάδιο Νέας Σμύρνης (Πανιώνιος)
Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες. Εγώ δε γράφω τίποτα…
Γενικά και σε άλλα γήπεδα της Ελλάδας έχω βρεθεί αλλά γράφοντας για αυτά αυτά με έπιασε κι όλας ένα κάτι… δεν ξέρω αν είναι ντροπή ή γέλιο ή στεναχώρια. Ίσως να ακολουθήσει vol.2 όπου θα αναλύω και τα υπόλοιπα γήπεδα (όχι μόνο ομάδων Α’ Εθνικής εννοείται). Ξεκίνησα να γράφω θέλοντας να γράψω ένα χιουμοριστικό άρθρο αλλά δε με βγήκε και τόσο, γιατί απλά συνειδητοποίησα ότι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, εκτός των άλλων χιλίων κακών που έχει, για να ανέβει έστω και λίγο επίπεδο χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ καινούρια ή ανακαινισμένα γήπεδα. Σκεφτείτε ότι στα παραπάνω γήπεδα οι περισσότερες ομάδες που παίζουν αγωνίζονται στη Superleague. Βέβαια στην Ελλάδα της κρίσης, του ποδοσφαίρου της αρπαχτής και των λαμογιών μόνος μου τα λέω μόνος μου τα ακούω…
