Ένας πολύ καλός μου φίλος εδώ και κάποιες εβδομάδες με πίεζε εντόνως να κάτσω να δω το Designated Survivor, την καινούρια σειρά που παίζεται στο ABC. Έκατσα λοιπόν χθες αργά το βράδυ να δω το Pilot, για να διαμορφώσω άποψη για το τι είναι αυτό το πράγμα. Όπως καταλαβαίνετε, με βρήκε το ξημέρωμα, αφού είδα μονοκοπανιά 3 επεισόδια και έδωσα μάχη να μη δω και τα υπόλοιπα.
Δεν είναι κάτι που μου συμβαίνει συχνά πλέον το να ενθουσιάζομαι με μια καινούρια σειρά. Έχω δει τον τελευταίο χρόνο τόσο πολλές διαφορετικές σειρές (όπως θα έχετε καταλάβει) που δε μου είναι πια τόσο εύκολο να τρελαθώ με κάποια, ούτως ώστε να δω μονοκοπανιά πολλά επεισόδια ή να μετράω τις ώρες για το επόμενο αν δεν έχουν βγει ακόμη στον αέρα.
Το Designated Survivor κάνει χρήση μίας διάταξης του συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών, του ομώνυμου ορισμένου επιζώντος. Κάθε φορά που σύσσωμη η ηγεσία των ΗΠΑ βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία (σε μια εκδήλωση ή στο State of the Union), ένα μέλος της κυβέρνησης βρίσκεται σε μυστική τοποθεσία, μακριά από την υπόλοιπη κυβέρνηση, για το φόβο τρομοκρατικού χτυπήματος. Το μέλος αυτό της κυβέρνησης αναλαμβάνει πρόεδρος σε περίπτωση που γίνει τρομοκρατικό χτύπημα και δεν υπάρξουν επιζώντες.
Αυτός είναι ακριβώς ο ρόλος που παίζει (καταπληκτικά) ο Kiefer Sutherland. Ο ρόλος του, ο Tom Kirkman είναι αυτός ενός χαμηλόβαθμου μέλους του υπουργικού συμβουλίου, αρμόδιου για θέματα ανάπτυξης κι ιδιαιτέρως για θέματα στέγασης του αμερικανικού λαού. Στο πρώτο επεισόδιο μας δείχνει πως ο Kirkman βρίσκει τα σχέδιά του εκτός του κυβερνητικού σχεδιασμού και τον εαυτό του να καλείται να αφήσει τη θέση του για να αναλάβει μια θέση για τα Ηνωμένα Έθνη στο Montreal.
Το βράδυ, κι ενώ ο ίδιος έχει οριστεί Designated Survivor για τη συνεδρίαση του State of the Union, γίνεται βομβιστική επίθεση στο Καπιτώλιο. Σύσσωμη η ηγεσία των ΗΠΑ βρίσκει το θάνατο και ο Tom Kirkman βρίσκει τον εαυτό του από χαμηλόβαθμο υπουργό, πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Φυσικά, τα γεγονότα αρχίζουν από εκείνο το σημείο και τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ο πρωταγωνιστής είναι, εκτός από πολιτικός και σύζυγος μιας δικηγόρου της Washington (
Natascha McElhone) και πατέρας 2 παιδιών. Εκεί λοιπόν που οι δύο γονείς ήταν έτοιμοι να συζητήσουν το ενδεχόμενο να αφήσουν την Washington, η οικογένεια βρίσκεται να κατοικεί στο Λευκό Οίκο και να αντιμετωπίζει, πέρα από την κρίση που μαστίζει ολόκληρη τη χώρα που έχει μείνει ακέφαλη και όλο το συρφετό των παρατρεχάμενων συμβούλων και αξιωματούχων οι οποίοι έχουν βρεθεί με έναν πρόεδρο τον οποίο δεν ψήφισε κανείς. Όλους αυτούς κι ακόμη περισσότερους έχει να αντιμετωπίσει ο Tom Kirkland κι η οικογένειά του.
Αν το αντιπαραβάλλεις με την άλλη πολιτική σειρά που έκανε θραύση τα τελευταία χρόνια, το House of Cards, το Designated Survivor δεν έχει ούτε την ένταση του πρώτου, ούτε φυσικά έναν Kevin Spacey να σε καθηλώνει και να σου εξηγεί την πλοκή. Είναι όμως πολύ πιο ξεκάθαρο και «ελαφρύ» αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι. Στην πραγματικότητα το Designated Survivor είναι μια πιο εξευγενισμένη, πιο ανθρώπινη έκδοση του House of Cards, όπως είπε κι ο καλός μου φίλος ο Paris.
Η διάταξη του Designated Survivor μου ήτανε γνωστή από την 11η Σεπτεμβρίου κι έπειτα. Από την πρώτη φορά που άκουσα για ένα μέλος της κυβέρνησης των ΗΠΑ που μένει πίσω για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ήμουν σίγουρος ότι κάποτε θα βλέπαμε μια σχετική δουλειά στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη κι οφείλω να πω πως η σειρά του David Guggenheim δείχνει πολύ καλά στοιχεία και αποφεύγει τις υπερβολές. Είχα καιρό να ενθουσιαστώ τόσο με σειρά και χαίρομαι που βρέθηκα ξανά σε αυτή τη θέση μετά από μεγάλο διάστημα. Μακάρι τα δείγματα γραφής να επιβεβαιωθούν και να μιλάμε όντως για μια από τις καλύτερες, αν όχι την καλύτερη σειρά της χρονιάς. Η σειρά προβάλλεται κάθε Τετάρτη στην Αμερική.
