Αυτό το καλοκαίρι του 2016 είναι για όλους εμάς τους ποδοσφαιρόφιλους το ίδιο που ήτανε στην παιδική μας ηλικία η είσοδος σε ένα τεράστιο κατάστημα παιχνιδιών. Δεν ξέρεις προς τα πού να πρωτοστραφείς. Πέραν του EURO που περιμένουμε οι περισσότεροι την άλλη βδομάδα, αύριο ξεκινά και το Copa America Centenario.
Το Copa America είναι η διαχρονικότερη διοργάνωση εθνικών ομάδων στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το προηγούμενο αν θυμάσαι αγαπητέ αναγνώστη, ήταν το καλοκαίρι που μας πέρασε, με διοργανώτρια και νικήτρια του τουρνουά τη Χιλή, για πρώτη φορά μάλιστα στην ιστορία της. Την παραμονή του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, κέρδισαν τους Αργεντίνους, σκορπώντας αμφιβολία σχετικά με το τι θα συμβεί αν όντως τελικά γίνουμε Αργεντινή.
Φέτος, το Copa America συμπληρώνει 100 χρόνια από την πρώτη διοργάνωση και γι’ αυτό οι διοργανωτές αποφάσισαν να διοργανώσουν πρόωρα ένα ακόμη τουρνουά επετειακού χαρακτήρα, εξ’ ου και το επίθετο Centenario δίπλα στο όνομα της διοργάνωσης, το οποίο δηλώνει την εκατονταετία που συμπληρώνει ο θεσμός.
Σε μια προσπάθεια να δώσει εορταστικό χαρακτήρα, αλλά και περισσότερη προβολή στη διοργάνωση, η Conmebol, η ομοσπονδία ποδοσφαίρου της Ν. Αμερικής, αποφάσισε να δώσει παναμερικανικό χαρακτήρα στη διοργάνωση. Έτσι για πρώτη φορά συμμετέχουν 16 αντί για 12 ομάδες στο Copa America, με τη συμμετοχή και 6 ομάδων της CONCACAF, της ομοσπονδίας ποδοσφαίρου της Βορείου και Κεντρικής Αμερικής . Η δομή της διοργάνωσης πάντοτε ήταν η συμμετοχή των 10 ομάδων της Λατινικής Αμερικής και 2 ακόμα προσκεκλημένων κάθε φορά, συνήθως χώρες της Βορείου και Κεντρικής Αμερικής, αλλά 1 φορά έχει λάβει μέρος και η Ιαπωνία! Φέτος, τα δύο μεγαλύτερα ονόματα της CONCACAF, ΗΠΑ και Μεξικό προκρίθηκαν απευθείας στους ομίλους (η πρώτη ως διοργανώτρια, η δεύτερη επειδή είναι σαφώς το μεγαλύτερο όνομα της ομοσπονδίας) και οι υπόλοιπες 4 (Αϊτή, Παναμάς, Τζαμάικα και Κόστα Ρίκα) βρίσκονται εκεί μετά από προκριματικούς. Η κατάρτιση των ομίλων έχει ως εξής:
Ακόμα μία καινοτομία της φετινής διοργάνωσης είναι πως για πρώτη φορά θα διοργανωθεί εκτός Νοτίου Αμερικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναλαμβάνουν για δεύτερη φορά τη διοργάνωση μιας πολύ μεγάλης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, μετά το Μουντιάλ του 1994 και σίγουρα πλέον θα είναι πολύ πιο εξοικειωμένοι με το αντικείμενο. Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα χάρτη με τα γήπεδα που θα φιλοξενήσουν τους αγώνες.
Η ιστορία του θεσμού
Το φετινό θα είναι το 45ο Copa America. Μετά την περσινή επιτυχία της εθνικής Χιλής και τη νέα αποτυχία του Λιονέλ Μέσι να κατακτήσει κάτι με την εθνική ομάδα του, η μεγάλη Celeste, η Ουρουγουάη παρέμεινε πρώτη σε κατακτήσεις και η λίστα κατακτήσεων διαμορφώθηκε ως εξής:
Ουρουγουάη 15
Αργεντινή 14
Βραζιλία 8
Παραγουάη 2
Περού 2
Κολομβία 1
Βολιβία 1
Χιλή 1
Ποιους κατεβάζουν οι ομάδες
Υπήρχε εξαρχής μια μουρμούρα κι ένας φόβος από πλευράς των φιλάθλων σχετικά με το ότι οι ομάδες δε θα κατεβούν πλήρεις στο Copa America, αφού είναι επίπονο για τους παίκτες ένα δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι να παίξουν μια μεγάλη διοργάνωση. Το Copa America όμως για τους παίκτες είναι κάτι το τελείως διαφορετικό. Για όσους έχετε παρακολουθήσει τις προηγούμενες διοργανώσεις, καταλαβαίνετε τι λέω. Το σκύλιασμα που ρίχνουν σε αυτή τη διοργάνωση δε συγκρίνεται ούτε με Μουντιάλ. Αυτό σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη ανοχή των διαιτητών στο σκληρό παιχνίδι, σε σχέση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους, μας δίνουν σχεδόν πάντοτε παιχνίδια υψηλού επιπέδου, τα οποία πάντως είναι σίγουρα για άντρες.
Οι ομάδες κατεβαίνουν λοιπόν σχεδόν πλήρεις, εκτός της Βραζιλίας, στην οποία η Μπαρτσελόνα έθεσε βέτο για τη χρησιμοποίηση του Νεϊμάρ και στο Copa America και στους Ολυμπιακούς αγώνες και οι καριόκας επέλεξαν να τον χρησιμοποιήσουν για να κυνηγήσουν το χρυσό μετάλλιο στους αγώνες που, θυμίζω, φέτος θα γίνουν στη χώρα τους. Πέραν του ηγέτη τους, μάλλον δε θα έχουν στη διάθεσή τους και τους Μαρσέλο και Νταβίντ Λουίζ. Πάντως, επειδή είναι Βραζιλία, θα κατεβάσουν ένα αρκετά αξιόμαχο ρόστερ με παίκτες όπως ο Κοουτίνιο, ο Ντάνι Άλβες κι ο Φιλίπε Λουίς. Ξεχωρίζει επίσης η επιστροφή στο ρόστερ του Κακά, μάλλον για μια τελευταία παράσταση με τη φανέλα της Βραζιλίας. Να πώ την αλήθεια μου, δε τους κόβω για πολλά-πολλά τους Βραζιλιάνους φέτος, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Στην Αργεντινή, τα πράγματα είναι καλύτερα. Ο Λιονέλ Μέσι είναι στην αποστολή, παρότι δε βρίσκεται στο 100% της κατάστασής του. Αγκουέρο, Ντι Μαρία και Ιγκουαίν είναι κανονικά στην αποστολή, ενώ οι δύο χτυπητές απουσίες της είναι ο Τέβεζ( οποίος όμως έχει αρκετές φορές μείνει απ΄ έξω) και ο Ντιμπάλα που έκανε φοβερή χρονιά στη Γιουβέντους. Οι Αργεντίνοι περιμένουν πως και πως μια κατάκτηση αφού η τελευταία ομάδα τους που κέρδισε κάτι ήταν αυτή που έστησε ο μεγάλος Ρόκι Λουτσέρο με παίκτες από τους Ατρόμητους και τους Δυναμίτες (αν δεν έβλεπες Ατρόμητους, δε σου φταίω εγώ). Επίσης, αναμένω να δω την εμφάνιση του Μέσι απέναντι στον Παναμά, αφού ακούγεται τελευταία ότι έχει ιδιαίτερους δεσμούς με την εν λόγω χώρα ο Αργεντίνος Τσοχατζόπουλος, όπως τον αναφέρει ο Ιωάννης Τσιλιγγίρης.
Η πολυνίκης του θεσμού και φυσικά αγαπημένη μου Ουρουγουάη κατεβαίνει μεν με τον Λουίς Σουάρεζ στο ρόστερ της, αλλά τραυματισμένο. Περιμένουν μήπως και φτάσει σε καλό σημείο φυσικής κατάστασης και μπορέσει να αγωνιστεί, αλλά να πούμε την αλήθεια, ακόμη κι αν επιστρέψει πλήρως ο Λουίς, δεν περιμένω πάρα πολλά από αυτή την ομάδα, αφού φαίνεται ότι η ηγετική φυσιογνωμία του Ντιέγκο Φορλάν ακόμη δεν έχει βρεί άξιο αντικαταστάτη. Φυσικά, ακόμη κι αν δεν το σηκώσουμε, θα ρίξουμε κάμποσες κλωτσιές, οπότε θα είναι σα να έχουμε νικήσει, είναι win-win η φάση μας.
Η Κολομβία, η οποία αποτέλεσε το μεγάλο έρωτα πολλών στο προηγούμενο Μουντιάλ, κατεβαίνει με αρκετά δυνατή ομάδα, χωρίς όμως τους-αρκετούς είναι η αλήθεια- παίκτες της που έχουν μεταγραφεί τον τελευταίο καιρό στην Κίνα. Δε θα βρίσκονται λοιπόν στις ΗΠΑ οι Τ. Μαρτίνες, Φαλκάο και Τ. Γκουτιέρες, οπότε για την επιθετική τους ισχύ, θα στηριχτούν στον Κάρλος Μπάκα, ο οποίος έρχεται από καλή σεζόν με τη Μίλαν. Επίσης ξεχωρίζουν η αποκάλυψη του Μουντιάλ Χάμες Ροντρίγκες, ο οποίος πάντως γυαλίζει τον πάγκο στη Ρεάλ και ο ταχύτατος Χουαν Κουαδράδο της Γιουβέντους.
Από τις υπόλοιπες ομάδες ξεχωρίζω το Μεξικό που με μπροστάρη τον καταπληκτικό και φέτος και σούπερ αδικημένο γενικώς Τσιτσαρίτο θα θέλει να αφήσει το στίγμα του και τους Αμερικανούς, οι οποίοι, εκτός του ότι παίζουν μπροστά στο έμπαλο πλέον κοινό τους, έχουν όλο και καλύτερη ομάδα σε κάθε διοργάνωση. Ίσως να ήρθε η ώρα τους για μια μεγάλη πορεία. Από απουσίες, αξίζει να σταθούμε σε αυτή του Κέιλορ Νάβας, ο οποίος λόγω ενός χτυπήματος στον τελικό του Μιλάνου, δε θα ενισχύσει την Κόστα Ρίκα. Προφανώς, αυτή τη στιγμή κάπου στον πλανήτη, ο Φάνης ο Γκέκας διαβάζει τα νέα και σκέφτεται ότι τουλάχιστον η μοίρα του δίνει τη δυνατότητα για μια μικρή εκδίκηση. Φάνη, αν το διαβάζεις, είμαστε μαζί σου.
Αναλυτικά τα ρόστερ των ομάδων μπορείτε να τα βρείτε εδώ.
Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να ξεκινήσει το ποδοσφαιρικό πανηγύρι. Βέβαια, να πούμε πως δε θα είναι και πολύ εύκολο να παρακολουθήσετε τους αγώνες. Οι πιο πολλοί ξεκινούν μετά τα μεσάνυχτα, αφού έχουμε 7 ώρες διαφορά με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε κάθε περίπτωση, όσοι δεν έχετε υποχρεώσεις, ή έχετε αλλά δε σας νοιάζει και πολύ (ναι σε σένα μιλαω, κοπρόσκυλο φοιτητή, άντε πέρνα κάνα μάθημα), έχετε την ευκαιρία να ζήσετε ένα ποδοσφαιρικό υπερθέαμα, αν οι ομάδες έχουν όρεξη!
Ευχαριστώ το el sombrero, από το κείμενο του οποίου δανείστηκα τις πιο πολλές πληροφορίες.
