Οι Banksters δημιουργήθηκαν στη Θεσσαλονίκη το 2009, αρχικά από τους Κώστα Βασιλούδη (ακορντεόν-φωνή) και Δημήτρη Πίτσιο (κιθάρα-φωνή). Το 2011 προστέθηκαν οι Γιάννης Παπαγαβριήλ (μπάσο-ηλεκτρικό κοντραμπάσο) και Θωμάς Αρβανίτης (τύμπανα), ενώ λίγο αργότερα «κόλλησε» και ο Αλέξης Καρνούτσος (κιθάρα), οπότε και ολοκληρώθηκε το «κακό»…
Προσπάθησα πολύ να βρω λέξεις που να τους χαρακτηρίζουν. Αλήθεια. Αλλά οι τύποι είναι αχαρακτήριστοι! (Μία βόλτα από τη σελίδα τους στο facebook θα σας πείσει…) Ακούγοντας τον ήχο τους μπερδεύεσαι… Ένα κράμα από rock’n’roll και swing, αλλά ταυτόχρονα με κάτι από punk και trash… Σε ζαλίζει και μόνο που το σκέφτεσαι!
Ακόμη και το όνομά τους είναι σύνθετο: banker και gangster (υπεύθυνοι τραπεζικού εγκλήματος, συνωμότες των κυβερνήσεων).
Οι ίδιοι διατείνονται πως είναι επηρεασμένοι από τους: Don Corleone, Superman, Batman, Spiderman, Κωνσταντίνο Μπογδάνο και Ελένη Μενεγάκη!
(Μπορείς να διαπιστώσεις το μέγεθος της βλάβης…)
Πέρα από τη «βιτρίνα» όμως κρύβεται κάτι πολύ πιο βαθύ και σοβαρό. Οι στίχοι τους μάς τονίζουν πράγματα τα οποία όλος ο υπόλοιπος κόσμος προσπαθεί να μας αποκρύψει, ώστε να ζούμε καλά κοιμισμένοι και ήσυχοι στα ροζ/γαλάζια συννεφάκια μας… Ό,τι θεωρούν κακώς κείμενο το σχολιάζουν. (Αλλιώς θα πνιγούν!)
Μέχρι στιγμής, μας έχουν χαρίσει δύο album – “Bang” (2013) και “Battle” (2016) – τα οποία μπορούμε πολύ χοντρικά να τα κατατάξουμε στο desperate rock’n’roll είδος, με αρκετά στοιχεία από punk, trash ακόμη και cabaret.
Όσον αφορά τις live εμφανίσεις τους, πρώτον είναι άπειρες και δεύτερον εκρηκτικές. Όσοι είμαστε αρκετά τυχεροί να τους παρακολουθούμε από κοντά, για το μόνο πράγμα που γκρινιάζουμε είναι τα πόδια μας μετά το live, που μας πεθαίνουν απ’ τον πόνο… Δε νομίζω πως μπορεί να περιγραφεί με λέξεις η κατάσταση που επικρατεί στα εν λόγω μαγαζιά. Χαρά στο κουράγιο τους στο συμμάζεμα μετά…
Αν είστε αρκετά γενναίοι, δώστε λίγη βάση σ’ αυτό το συγκρότημα. Έχει να μας πει πολλά ακόμα…
Το super hit:
Το διαμαντάκι:
