Μια και αρκετές από τις σειρές που παρακολουθώ βρίσκονται σε διαδικασία γυρισμάτων αυτή την περίοδο και τα καινούρια τους επεισόδια αναμένονται είτε αργότερα μέσα στη χρονιά, είτε το 2017, το έχω ρίξει στις mini-series. Η καινούρια παραγωγή του Hulu, με διάρκεια 8 επεισοδίων, είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του μαιτρ των θρίλερ Stephen King.
Ο τίτλος παραπέμπει στην ημερομηνία της δολοφονίας του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών John F. Kennedy στο Dallas από τον Lee Harvey Oswald. Η δολοφονία αυτή είναι και το κεντρικό θέμα της ιστορίας. Ο καθηγητής Αγγλικών από το Μέιν, Jake Epping (James Franco) μαθαίνει από το φίλο του Al Templeton (Chris Cooper) πως η ντουλάπα στο πίσω μέρος του εστιατορίου του είναι στην πραγματικότητα μια χρονομηχανή που μεταφέρει όποιον μπει μέσα στην 21η Οκτωβρίου του 1960.
Ο Templeton δεν είναι σε κατάσταση να ταξιδέψει στο χρόνο κι ως εκ τούτου ο Jake αναλαμβάνει να φέρει μόνος του εις πέρας την ιδιαίτερα δύσκολη αποστολή. Να αποτρέψει τη δολοφονία του προέδρου Kennedy. Για να γίνει βέβαια αυτό, ο ήρωας καλείται να ζήσει για 3 περίπου χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του ’60, σε μία τελείως διαφορετική Αμερική από αυτή που γνωρίζει. Κατά τη διάρκεια των 3 αυτών ετών, ο Jake πρέπει να επιβιώσει και να προετοιμάσει το σχέδιό του για την αποτροπή της δολοφονίας του προέδρου και να ανακαλύψει ποιος πραγματικά ευθύνεται γι’ αυτήν, πέραν του εκτελεστή Lee H. Oswald. Θυμίζω πως στην πραγματικότητα ποτέ δεν αποκαλύφθηκε αν κάποιος ήταν πίσω από αυτή τη δολοφονία και φυσικά οι θεωρίες που έχουν βγεί όλα αυτά τα χρόνια είναι δεκάδες.
Αυτό που μου έκανε την καλύτερη εντύπωση από τη σειρά, είναι ο χειρισμός των αρκετών side-stories που τρέχουν στο περιθώριο της κεντρικής ιστορίας. Πέραν του σχεδίου του για την αποτροπή της δολοφονίας, ο Epping καταπιάνεται και με την προσπάθεια να αλλάξει πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν και θεωρεί πως αδίκησαν ανθρώπους που γνώριζε. Στην προσπάθειά του να αλλάξει την ιστορία, ο ήρωας της ιστορίας βρίσκει μπροστά του εμπόδια που δεν τα είχε καν φανταστεί. Επίσης, η ιστορία καταπιάνεται με το ρόλο του Bill Durcote (George Mackay), συμπρωταγωνιστή στα γεγονότα, με το ειδύλλιο που γεννιέται ανάμεσα στον Epping και την νεαρή βιβλιοθηκάριο Sadie Dunhill (η εκθαμβωτικά όμορφη Sarah Gadon), όπως και με τη ζωή του Lee Harvey Oswald, τον οποίο φυσικά παρακολουθεί πολύ στενά ο πρωταγωνιστής μας.
Στον τομέα της σκηνοθεσίας, έχει γίνει πολύ καλή δουλειά. Η ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’60, με μια Αμερική που αλλάζει κι εκσυγχρονίζεται δίνεται πάρα πολύ ωραία και ομαλά. Φυσικά, για όσους έχουν δεί παλιότερες ταινίες βασισμένες στα βιβλία του Stephen King (ο οποίος είναι και executive producer της σειράς), θα είναι εύκολο να εντοπίσουν τα πλάνα σήμα-κατατεθέν των θρίλερ του. Κακοφωτισμένα δωμάτια, σκαλωτικοί κακοί που στοιχειώνουν τα πλάνα, παραισθήσεις και σουρεαλιστικά στοιχεία συνθέτουν το μωσαϊκό της σειράς που φέρνουν την αγωνία στο κατακόρυφο. Πραγματικά, στα τελευταία επεισόδια ένιωσα τόση αγωνία για το φινάλε που δεν έχω νιώσει παρά σε ελάχιστες σειρές.
Οι ερμηνείες είναι αρκετά αξιοπρεπείς. Ο James Franco με την τεράστια εμπειρία του αποτελεί εγγύηση για μία καλή ερμηνεία, όπως είναι γνωστό. Θα έλεγα και για τη Gadon πως παίζει πολύ καλά, αλλά δεν είμαι αντικειμενικός, αφού ειλικρινά θαμπώθηκα από την ομορφιά της και μπορεί και να μην παίζει όσο καλά νομίζω. Ο Daniel Webber είναι όσο creepy και όσο ανισόρροπος πρέπει στο ρόλο του Lee Harvey Oswald.
Συνολικά, το 11.22.63 είναι μια μίνι-σειρά που μπορεί να σε καθηλώσει. Για όσους είναι φαν του Stephen King νομίζω πως πάρα πολύ δύσκολα να τους απογοητεύσει, ενώ και για όσους δεν είναι τόσο ένθερμοι υποστηρικτές των θρίλερ είναι ένα ευχάριστο θέαμα για να περάσει η ώρα.
