90 χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο μεγαλύτερος σύλλογος της Βορείου Ελλάδος. Ο ΠΑΟΚ μπαίνει στην ένατη δεκαετία της ζωής του, όντας ο κύριος εκπρόσωπος ολόκληρου του Βόρειου τμήματος της χώρας σε πανελλαδικό επίπεδο.
Το λέω αυτό γιατί δεν ήταν πάντοτε έτσι. Ο ΠΑΟΚ είχε μεγάλη βάση οπαδών από τη μέρα της ίδρυσής του, αφού ήταν το κυρίαρχο προσφυγικό σωματείο σε μια πόλη με τεράστια εισροή προσφύγων μετά τη μικρασιατική καταστροφή, αλλά σε επίπεδο τίτλων σε πανελλαδική κλίμακα ο ΠΑΟΚ έκανε χρόνια να μπει στο παιχνίδι.
Στο μπάσκετ, ο πρώτος τίτλος ήρθε 30 και πλέον χρόνια μετά την ίδρυση του συλλόγου, στο ποδόσφαιρο, ο πρώτος τίτλος ήρθε το 1972 και στο βόλεϊ μόλις πέρσι. Αναφέρω αυτά τα τρία απλώς γιατί είναι τα δημοφιλέστερα ομαδικά αθλήματα, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω ούτε τα υπόλοιπα ομαδικά, ούτε φυσικά τα ατομικά που οι αθλητές του συλλόγου έχουν καταγράψει πολλές επιτυχίες.
Ας είμαστε όμως δίκαιοι. Για την προβολή και το μέγεθός του, ελάχιστους τίτλους έχει ο ΠΑΟΚ. Αντίθετα από τον αριθμό των τίτλων, έχει μια τεράστια συλλογή από αποτυχίες, συνήθως με τον πιο αναπάντεχο τρόπο. Τελικοί μπάσκετ χαμένοι στον πόντο, προκρίσεις στο ποδόσφαιρο που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν είναι δυνατόν να χαθούν.
Λοιπόν εγώ αυτό ακριβώς πιστεύω πως είναι ο καταλυτικός παράγοντας για την αρρώστια που δέρνει τον ΠΑΟΚτσή. ΠΑΟΚ σημαίνει να υποφέρεις, να σπάς το κεφάλι σου για να βρείς πως τα κατάφερε πάλι η ομάδα, να απογοητεύεσαι και να λές ‘’α σιχτίρ, τι ασχολούμαι, σας βαρέθηκα’’. Κι όμως, ποτέ δε θα βαρεθείς στην πραγματικότητα. Είναι ποτέ δυνατόν ένας άνθρωπος να βαρεθεί την οικογένειά του, αυτό που τον ολοκληρώνει;
Είμαι 25 χρονών, έχω περάσει από χίλιες-δυο ομάδες κοινωνικοποίησης κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Σχολείο, πανεπιστήμιο, αθλητικοί σύλλογοι, παρέες, ακόμα και πολιτικά κόμματα. Δεν έχει βρεθεί ούτε ένας από αυτούς να συγκρίνεται με την επίδραση του ΠΑΟΚ στην προσωπικότητά μου. Έχω κάνει αδερφικές φιλίες, έχω δυναμώσει τις ήδη υπάρχουσες στα πλαίσια του ΠΑΟΚ. ΠΑΟΚ σημαίνει οικογένεια.
Το 99% της ζωής μου το έχω περάσει στη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκα εδώ, πήγα σχολείο και πανεπιστήμιο εδώ, κατοικώ εδώ. Κι όμως, τον ένα χρόνο που χρειάστηκε να ζήσω αλλού, το ασπρόμαυρο στοιχείο δε μου έλειψε καθόλου. Κι αυτό είναι μόνο το δικό μου προσωπικό βίωμα. Ο καθένας μπορεί να βρεί ασπρόμαυρο στοιχείο. Από το πιο μικρό χωριό, μέχρι τη μεγαλύτερη πόλη. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη κι από την Αμερική μέχρι την Αυστραλία. ΠΑΟΚ σημαίνει περηφάνια. ΠΑΟΚ είναι ο κόσμος του.
Στην αυγή αυτής της 9ης δεκαετίας του συλλόγου κάνω μια ευχή να μας βρεί η εκατονταετία για μια φορά ενωμένους. Ελάχιστες εποχές ομόνοιας έχω να θυμάμαι ως νέος ΠΑΟΚτσής εγώ προσωπικά. Μόνο έτσι μπορούμε να επιτύχουμε ακόμα περισσότερα. Γιατί σίγουρα ΠΑΟΚ δε γίναμε για τους τίτλους. Επειδή όμως είμαστε μεγάλη ομάδα, δε θα πάψουμε να τους κυνηγάμε. Και μόνον ενωμένοι θα πετύχουμε τους στόχους μας. Ο σύλλογος έχει ομάδες-πρωταγωνιστές σε όλα τα κυρίαρχα αθλήματα. Έχει το ρόλο του καθοδηγητή και για άλλους συλλόγους που θέλουν τα παιχνίδια να κερδίζονται στο γήπεδο και πουθενά αλλού. Ομόνοια και πίστη στα ιδεώδη μας λοιπόν μάγκες μου. Και όλα θα μας πάνε καλά
Χρόνια μας Πολλά!
