Το 2011 δήμαρχος της Θεσσαλονίκης με λαϊκή εντολή γίνεται ο Μπουτάρης. Προσωπικά στις εκλογές του 2011 δεν στήριξα κανέναν, αλλά μπορώ να πω ότι χάρηκα που ο δήμαρχος δεν ήταν επαγγελματίας πολιτικός. Είχαμε έναν επιχειρηματία, λίγο εκκεντρικό (με την καλή έννοια), που είχε στήσει την ζωή του και την επιχείρηση του και εγώ προσωπικά ήμουν και είμαι σίγουρος, ότι δεν θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί τη θέση του για προσωπικά οικονομικά του οφέλη.
[vc_message message_box_color=”danger” icon_fontawesome=”fa fa-child” css_animation=”left-to-right”]
Εδώ θα με επιτρέψετε μια παρένθεση. Προς τους ανεγκέφαλους που όταν ο δήμος είχε οικονομικά προβλήματα λέγανε να δώσει ο Μπουτάρης από την προσωπική του περιουσία: Δεν έγινε δήμαρχος για να καταστρέψει τα λεφτά του, που είναι από τους λίγους πολιτικούς που τα έχει ιδρώσει και τα έχει δουλέψει, και αν τον ψηφίσατε για αυτό το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είστε θλιβεροί.
Δυστυχώς όμως βλέπω ότι δεν άλλαξε τίποτα. Η πόλη μου είναι πιο βρώμικη από ποτέ, το παρκάρισμα και το διπλοπαρκάρισμα έχει γίνει χειρότερο από κάθε άλλη φορά και δεν έχει αλλάξει τίποτα στην καθημερινότητά του Σαλονικού. Γιατί εμένα προσωπικά δεν με νοιάζουν βαρύγδουπες δηλώσεις και χαρτιά που λένε «κάναμε αυτό και κάναμε εκείνο». Με νοιάζει πως αλλάζει η δική μου ποιότητα ζωής. Βέβαια για να μην είμαστε άδικοι η δημαρχία Μπουτάρη έπεσε και πάνω στην οικονομική κρίση που σίγουρα δυσκόλεψε πολύ το έργο του δημάρχου.
4 χρόνια μετά καταλήγουμε λοιπόν στον στολισμό της Θεσσαλονίκης. Η πόλη μου, που είναι και η ομορφότερη πόλη του κόσμου, ήταν πάντα η πιο χριστουγεννιάτικη πόλη. Παντού στολισμός, στους δρόμους κόσμος από σχεδόν όλη τη βόρεια Ελλάδα να έρχεται για ψώνια, ο Τερκενλής να αρωματίζει όλη τη πλατεία Αριστοτέλους, το καραβάκι να δεσπόζει ως το σήμα κατατεθέν των Χριστουγέννων κτλ κτλ κτλ.
Ξαφνικά ξυπνάω ένα πρωί και βλέπω, έναν φτωχό και σχεδόν ανύπαρκτο στολισμό. Αλλά και αυτός που υπάρχει ματώνει τα μάτια των περαστικών. Δεν έχεις λεφτά σαν δήμος; Μην κάνεις τίποτα! Καλύτερα!
Περνάς την Όλγας και βλέπεις Ομπρέλες και έναν αποτυχημένο κύβο σε κάθε κολώνα που πρέπει να είσαι τέρμα διεστραμμένος για να καταλάβεις ότι είναι συσκευασία δώρου. Συνεχίζεις και βλέπεις την ΔΕΘ, να παρέχει τον ορισμό της κακογουστιάς στα παγκόσμια λεξικά. Όχι δεν έχει να κάνει με το ανατολίτικο στυλ και παρακαλώ να σταματήσουν οι βλακείς περί εξισλαμισμού. Απλά είναι κακόγουστο. Είναι ότι πιο κακόγουστο έχω δει στη ζωή μου. Συνεχίζοντας βλέπω παντού αυτά τα «Θ». Trollάρισμα στους τσιβδούς είναι αυτό το «Θ»; Σας ικετεύω μην με πείτε ότι επιλέξατε να βάλετε το αρχικό γράμμα της πόλης παντού μέσα στην πόλη. Πραγματικά διαβάστε την παραπάνω πρόταση. Δεν είναι γελοίο μόνο και μόνο το να το διαβάζεις; Που να το δεις κιόλας.
Στην Αριστοτέλους το καραβάκι χάθηκε, και όταν περνάς από την παραλιακή δεν βλέπεις καν την Αριστοτέλους γιατί την κρύβει ένα καραβόπανο. Άσχημη η Αριστοτέλους! Να μια πρόταση που κανένας μας δεν φανταζόταν ότι μπορεί να ακουστεί!
Κυρ Γιάννη αποτύχαμε. Μαζί αποτύχαμε. Βλέπουμε την πόλη μας κυρ Γιάννη να γίνεται αντικείμενο για σάτιρα λόγω στολισμού. Καταφέραμε το πιο όμορφο πράμα στην Χριστουγεννιάτικη Θεσσαλονίκη να είναι τα κάγκελα της Τσιμισκή του κυρίου Παπαγεωργόπουλου.[vc_empty_space height=”30px”]
ΥΓ: κυρ Γιάννη Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά, και τις ευχές μου για το όνομά σας, αλλά τα κάναμε ΣΚΑΤΑ!
