Το κείμενο διαβάζεται ευχάριστα με τη συνοδεία του κομματιού των ΒΗΤΑΠΕΙΣ – ΔΕΚΑΕΤΙΑ
Εδώ θα μιλάμε σε μεγάλο βαθμό και για μπαλίτσα. Εγώ το γράφω ξεκάθαρα και στα λίγα λόγια που ο καθένας από μας έχει στη διάθεση του για να περιγράψει τον εαυτό του σε τούτη τη γωνιά του Ίντερνετ, οτι είμαι ΠΑΟΚ. Είναι όμως η γενικότερη έννοια της τόσο παρεξηγημένης λέξης οπαδός που επέλεξα να ασχοληθώ σε αυτό το κείμενο.
Παρεξηγημένη κατ’αρχάς από ένα μέρος αυτών των οποίων δηλώνουν οπαδοί, οι οποίοι έχουν την τάση να μπερδεύουν την έννοια της αγάπης για την ομάδα τους, με το μίσος για τον αντίπαλο, οδηγώντας έτσι τον εαυτό τους σε πράξεις που το τελευταίο πράγμα που υποδηλώνουν είναι αγάπη για το οτιδήποτε.
Παρεξηγημένη κι από τους έξω από την ιδέα, αυτούς δηλαδή που δέν δηλώνουν οπαδοί οποιασδήποτε ομάδας, λόγω της πεποίθησης τους οτι οι οπαδοί είναι στο σύνολό τους αυτοί οι μπερδεμένοι τύποι τους οποίους περιγράψαμε παραπάνω.
ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΟΠΑΔΟΣ;
Γιατί και το γήπεδο είναι κι αυτό ένας πυρήνας κοινωνικοποίησης. Γιατί, πηγαίνοντας τα χρόνια που πηγαίνω στο γήπεδο, έχω αποκτήσει άτομα τα οποία σήμερα θεωρώ φίλους μου. Ανακαλύψαμε τα άλλα σημεία επαφής μας, μέσω του ΠΑΟΚ. Γιατί εξέλιξα ήδη υπάρχουσες φιλίες μέσω του γηπέδου. Η παρέα ξέρει οτι ακόμη και στην περίπτωση που χαθείς για ένα διάστημα, το γήπεδο είναι μια καλή ευκαιρία για να ξαναβρεθείτε.
Γιατί η θέα από το πέταλο και η μυρωδιά του καπνογόνου και της φωτοβολίδας στην έναρξη, δέ συγκρίνονται με τίποτα!
Γιατί η ιεροτελεστία πρίν από το γήπεδο, όποια κι αν είναι αυτή που ακολουθεί μια παρέα, σε φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις από τις πιό αγαπημένες σου!
Γιατί είναι σίγουρα κάτι το ιδιαίτερα ξεχωριστό αυτό που σε κάνει να πανηγυρίζεις γκόλ αγκαλιασμένος με έναν παντελώς άγνωστο σε σένα άνθρωπο!
Γιατί είναι κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό για να σε κάνει να να αρπάζεις το διπλανό σου σε κάποιο σημαντικό γκόλ και απλώς να βουτάτε στο απο κάτω παλλόμενο πλήθος….
Αυτά λοιπόν για εμάς που δηλώνουμε οπαδοί. Να αγαπάτε την ομάδα σας και να είστε πάντα δίπλα της, χωρίς κατ’ανάγκην να ψάχνετε για εχθρούς! Ραντεβού στο πέταλο λοιπόν, γιατί στη μεριά μας η ιδέα, θα πεθάνει τελευταία!
